Balanceren tussen Gemeenteraad en Honoursprogramma: Een Verrijkende Dubbele Rol

Emin Ayverdi, geboren op 15 april 1997 in Dordrecht en is actief als commissielid in de Gemeenteraad van Dordrecht namens de fractie DENK Dordrecht. Daarnaast is hij een tweedejaars honoursstudent aan de Universiteit Utrecht, waar hij Geschiedenis en Internationale Betrekkingen studeert. Hij probeert zich te onderscheiden door zijn inzet voor zowel zijn academische studie als zijn politieke werk, en hij hoopt een positieve bijdrage te kunnen leveren aan zowel de academische wereld als de (lokale) gemeenschap.

Het combineren van mijn rol als commissielid in de Gemeenteraad van Dordrecht met mijn studie als honours student aan de Universiteit Utrecht was een uitdaging die mijn tijdmanagement en toewijding tot het uiterste heeft getest.

Toen ik eind december werd benaderd om als commissielid te dienen in de gemeenteraad van Dordrecht, besefte ik dat dit een significante invloed zou hebben op mijn studietijd. De passie om mijn stad te dienen en de overtuiging dat jongeren vertegenwoordigd moeten worden in de lokale politiek, gaven echter de doorslag. Na mijn beëdiging als commissielid, werd ik geconfronteerd met de realiteit van wekelijkse vergaderingen, beleidsdocumenten lezen en inwoners te woord staan, naast mijn studie-eisen als honours student.

Een van de belangrijkste lessen die ik heb geleerd, is het belang van efficiënt tijdmanagement. Mijn weekschema werd een strak georganiseerde puzzel, waarbij ik tijdsblokken reserveerde voor zowel mijn raadsverplichtingen als mijn studie. Dit betekende soms dat ik na een lange dag op de universiteit nog beleidsstukken moest doorwerken of dat ik in de trein naar Dordrecht mijn studieboeken las.

Een heldere communicatie met mijn docenten en collega’s was cruciaal. Ik was open over mijn verplichtingen buiten de universiteit en vond in hen vaak begrip en flexibiliteit. Bijvoorbeeld, deadlines voor opdrachten kon ik soms verschuiven, mits ik mijn situatie goed uitlegde en een alternatieve planning voorstelde.

Samen met gemeenteraadslid Mehmet Safranti op bezoek bij de eerste generatie Turken in Dordrecht

De combinatie van raadswerk en studeren bood een unieke gelegenheid om theoretische kennis direct toe te passen in de praktijk. De vaardigheden die ik heb opgedaan tijdens mijn Honoursprogramma, zoals het benaderen van complexe maatschappelijke kwesties vanuit een breder perspectief en het aanpakken van interdisciplinaire vraagstukken met studenten uit verschillende disciplines binnen de geesteswetenschappen, kwamen dagelijks van pas in de gemeenteraad. Dit bleek vooral nuttig bij het oplossen van politieke kwesties en problemen in samenwerking met andere fracties, die elk verschillende invalshoeken hanteren voor dezelfde fenomenen. Omgekeerd bracht mijn ervaring in de raad een pragmatische dimensie aan mijn academische werk. Case studies en theoretische discussies kregen een nieuwe diepgang doordat ik ze kon relateren aan mijn eigen ervaringen in de lokale politiek.

De druk van het combineren van beide rollen vroeg ook om een sterke mentale weerbaarheid. Het was belangrijk om tijd te vinden voor zelfzorg en ontspanning, ondanks de drukke agenda. Dit betekende dat ik bewust momenten inbouwde voor hobby’s, sport en sociale activiteiten, om zo mijn energie en motivatie op peil te houden.

Terugkijkend kan ik concluderen dat mijn tijd in de gemeenteraad en mijn Honoursprogramma elkaar wederzijds hebben verrijkt. De uitdagingen dwongen mij om mijn grenzen te verleggen en creatieve oplossingen te vinden, wat leidde tot persoonlijke groei en een bredere kijk op maatschappelijke vraagstukken.

Ik hoop dat mijn ervaring andere studenten inspireert om ook de balans te vinden tussen academische prestaties en maatschappelijke betrokkenheid. Het is een intensieve, maar uiterst waardevolle weg, waarin je leert dat met de juiste mindset en organisatie, schijnbaar onverenigbare doelen hand in hand kunnen gaan.